Πως να αφήσω πίσω το εγώ όταν αυτό είναι μέρος του ΕΜΕΙΣ? Πως να αποδεχθώ την αντίπερα όχθη όταν αυτή δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα την όχθη που στέκομαι ΕΓΩ? Πως να ηρεμήσω το εγώ μου όταν το εσύ δεν φροντίζεις γι αυτό? Μήπως αυτό σε κάνει κι εσένα εγωιστή-εγωίστρια? Μήπως κι εσύ κοιτάς το ΕΓΩ σου? Κι αφού αποδεδειγμένα ισχύει μπορείς να με κατηγορείς για εγωισμό? Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να με χαρακτηρίζεις όντας κι εσύ χαρακτηρισμένος/η? Ποίος σε διόρισε δικαστή και με ποιά κριτήρια ετυμηγορείς? Μήπως απλώς προσπαθείς να ικανοποιήσεις τις δικές σου ανασφάλειες? Να αποποιηθείς των ευθυνών σου? Εθελοτυφλείς και κωφεύεις στα προβλήματα των γύρω σου? Εγώ να περνάω καλά λες πάντα κι όλα τα άλλα έρχονται. Μια πιθαμή απ' τον κώλο μου κι όπου θέλει ας είναι.
Συμπέρασμα..... Όλοι είμαστε εγωιστές μόνο που λίγοι έχουμε τα αρχίδια να το παραδεχθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου